butter tarts

	R E C E P T E N G A L E R I E kleurrijke wereldgerechten
Internationaal Landen: Afghanistan Algerije Angola Argentinië Armenië Australië België Bolivia Brazilië Bulgarije Cambodja Canada Caraïben Chili China Colombia Cuba Denemarken Duitsland Egypte Engeland Filipijnen Finland Frankrijk Georgië Ghana Griekenland Guatemala Honduras Hongarije Ierland IJsland India Indonesië Irak Iran Israël Italië Japan Jordanië Kazachstan Kenia Korea Kroatië Libanon Maleisië Marokko Mexico Nederland Nepal Nicaragua Nigeria Noorwegen Oekraïne Oostenrijk Pakistan Paraguay Peru Polen Portugal Roemenië Rusland Saoedi-Arabië Schotland Senegal Spanje Sri Lanka Suriname Tanzania Thailand Tibet Tsjechië Tunesië Turkije Venezuela Verenigde Staten Vietnam Zuid-Afrika Zweden Zwitserland ______________	BUTTER TARTS botertaartjes, 12 stuks, Canada voor het deeg: 2 1/4 kop patentbloem 1/2 tl zout 1/2 kop boter, zeer koud en in blokjes 1/2 kop "shortening", alternatief: boter ,zeer koud en in blokjes 1 el bruine suiker ca 6 el ijswater voor de vulling: 1/2 kop bruine suiker 1/2 kop maissiroop, alternatief: honing 1/4 kop boter, gesmolten 1 ei, op kamertemperatuur, geklopt 1 tl vanille extract 1/4 tl zout voor een wat dikkere vulling: zie Info verder: naar keuze een halve kop: sultanarozijnen of gehakte walnoten, respectievelijk pecannoten of chocolade "druppels" Bereiding Laat de foodprocessor de boter, shortening, de bloem, suiker en zout tot stukjes zo groot als erwtjes pulsen. Leeg de kom op een met bloem bestooid werkblad en sprenkel het water over de "erwtjes". Hussel ze wat met een vork -niet langer dan strikt noodzakelijk is- tot ze het water opgenomen hebben en een samenhangend deeg zijn gaan vormen. Verdeel het deeg in 2 gelijke stukken, druk ze tot platte schijven, wikkel plastic folie om iedere schijf en leg ze in de koelkast. Laat ze daar een half uur "rusten". Rol de schijven deeg op een licht met bloem bestrooid werkblad uit tot een dikte van 6 à 7 mm. en stans met behulp van een mal (b.v een kookring, beker, schaaltje) 12 rondjes met een diameter van 10 cm uit het deeg. Bekleed de holtes van een muffinbakplaat (bodem plus wand) ieder met een deegrondje. Klop of mix de ingrediënten voor de vulling tot ze een egaal mengsel. Bedek, tenminste als je ze wilt toevoegen, de bodem van de "cups" met een laagje rozijnen, eventueel gehakte wal- of pecannoten of chocolade "chips" en vul ze verder voor 2/3 deel met het maissiroop/honing-boter-ei-suikermengsel. Verwarm de oven voor (210-215 C). Plaats de muffinbakplaat met "butter tarts" in het onderste deel van de oven en bak ze 12 à 15 minuten. Laat de "tarts" in de bakvorm op een draadrek volledig afkoelen voor ze uit de vorm te nemen. Info In één van de vele "butter tart" recepten, die ik bekeek, wordt het taartje "one of Canada's best-kept culinary secrets" genoemd en in een ander recept lees ik: "There’s a reason why we have a national obsession with these sweet, buttery, caramel-y tarts". Als ik het goed begrijp betreft het hier dus één van de best bewaarde culinaire geheimen van Canada en zijn de Canadezen er obsessief mee begaan........ Wat is dan toch in vredesnaam aan de hand met dat verder nauwelijks ingewikkelde en simpel te bereiden nederige botertaartje? Het zit zo..... "Butter tarts" blijken nogal eens tot een debat te leiden in Canada en dat betreft dan meestal de twee volgende zaken, 1: de dikte van de vulling en 2: of rozijnen of toevoegingen als noten of chocoladedruppels er wel in thuis horen. Met betrekking tot het tweede punt zou ik als niet rechtstreeks in het debat betrokken Canadese buitenstaander willen opmerken: maak je niet dik, dat doen die taartjes wel en bak ze zoals jij ze lekker vindt, mét of zónder of dan weer eens mét en dan weer eens zónder die rozijnen, zie maar, er zijn genoeg andere dingen om je druk over te maken, doe gewoon wat je op dat moment het lekkerst lijkt en wees blij dat je kiezen mag. Het tweede punt, de dikte van de vulling vraagt niet zozeer een therapeutische dan wel een praktische benadering. Wat is nu precies het probleem. Een wat stevigere vulling leidt, zoals menig ervaringskundige zal bevestigen, minder gemakkelijk tot ongelukjes en knoeipartijen waarbij de vulling een eigen koers volgt en kinnen, handen en kleding besmeurt, dan een wat dunnere vulling, maar...... leg je Canadezen de vraag voor wat ze prefereren dan verkiest de meerderheid, namelijk 60 procent "a runny centre", dat was tenminst zo in 2020, zoals uit een toen gehouden enquete bleek. Omdat ik niemand op wil zadelen met een ongewilde knoeipartij, licht ik hier een tipje van de sluier die de butter tart "One of Canada's best-kept culinary secrets" bedekt en vertel ik hier, maar vertel het niet verder, hoe je een stevigere, minder knoeizame, zo mogelijk zelfs nog lekkerder vulling kunt bewerkstelligen. Handel als volgt: 1. voeg een extra ei toe 2. verhoog het gehalte bruine suiker naar 3/4 kop en .... 3. verminder de maissiroop of honing met 1/4 kop. Wie dan nog knoeit, is gewoon een knoeier. naar boven	Home Rubrieken: Hapjes: • Appetizers • Tapas Voorgerechten: • Starters • Soepen Salades Desserts Gebak ______________ Fruit Groenten ______________ • Aardappels • Bonen • Brood • Granen • Linzen • Noedels • Pasta • Rijst ______________ Gevogelte: • Kalkoen • Kip • Diversen ______________ Vlees: • Lam • Rund • Varken • Diversen ______________ Eieren Kazen Vis/zeevruchten ______________ Noten en zaden Paddenstoelen ______________ Dressings en Sauzen Kruiden en Specerijen ______________ Specials Termen en technieken Maten en gewichten Varia Deze website (introductie) Reageren ______________

BUTTER TARTS

botertaartjes, 12 stuks, Canada

voor het deeg:
2 1/4 kop patentbloem
1/2 tl zout
1/2 kop boter, zeer koud en in blokjes
1/2 kop "shortening", alternatief: boter ,zeer koud en in blokjes
1 el bruine suiker
ca 6 el ijswater

voor de vulling:
1/2 kop bruine suiker
1/2 kop maissiroop, alternatief: honing
1/4 kop boter, gesmolten
1 ei, op kamertemperatuur, geklopt
1 tl vanille extract
1/4 tl zout

voor een wat dikkere vulling:
zie Info

verder:
naar keuze een halve kop:
sultanarozijnen of
gehakte walnoten, respectievelijk pecannoten of
chocolade "druppels"

Bereiding

Laat de foodprocessor de boter, shortening, de bloem, suiker en zout tot stukjes zo groot als erwtjes pulsen.

Leeg de kom op een met bloem bestooid werkblad en sprenkel het water over de "erwtjes". Hussel ze wat met een vork -niet langer dan strikt noodzakelijk is- tot ze het water opgenomen hebben en een samenhangend deeg zijn gaan vormen.
Verdeel het deeg in 2 gelijke stukken, druk ze tot platte schijven, wikkel plastic folie om iedere schijf en leg ze in de koelkast. Laat ze daar een half uur "rusten".

Rol de schijven deeg op een licht met bloem bestrooid werkblad uit tot een dikte van 6 à 7 mm. en stans met behulp van een mal (b.v een kookring, beker, schaaltje) 12 rondjes met een diameter van 10 cm uit het deeg.
Bekleed de holtes van een muffinbakplaat (bodem plus wand) ieder met een deegrondje.

Klop of mix de ingrediënten voor de vulling tot ze een egaal mengsel.

Bedek, tenminste als je ze wilt toevoegen, de bodem van de "cups" met een laagje rozijnen, eventueel gehakte wal- of pecannoten of chocolade "chips" en vul ze verder voor 2/3 deel met het maissiroop/honing-boter-ei-suikermengsel.

Verwarm de oven voor (210-215 C).

Plaats de muffinbakplaat met "butter tarts" in het onderste deel van de oven en bak ze 12 à 15 minuten.

Laat de "tarts" in de bakvorm op een draadrek volledig afkoelen voor ze
uit de vorm te nemen.

Info

In één van de vele "butter tart" recepten, die ik bekeek, wordt het taartje "one of Canada's best-kept culinary secrets" genoemd en in een ander recept lees ik: "There’s a reason why we have a national obsession with these sweet, buttery, caramel-y tarts". Als ik het goed begrijp betreft het hier dus één van de best bewaarde culinaire geheimen van Canada en zijn de Canadezen er obsessief mee begaan........ Wat is dan toch in vredesnaam aan de hand met dat verder nauwelijks ingewikkelde en simpel te bereiden nederige botertaartje? Het zit zo.....
"Butter tarts" blijken nogal eens tot een debat te leiden in Canada en dat betreft dan meestal de twee volgende zaken, 1: de dikte van de vulling en 2: of rozijnen of toevoegingen als noten of chocoladedruppels er wel in thuis horen.

Met betrekking tot het tweede punt zou ik als niet rechtstreeks in het debat betrokken Canadese buitenstaander willen opmerken: maak je niet dik, dat doen die taartjes wel en bak ze zoals jij ze lekker vindt, mét of zónder of dan weer eens mét en dan weer eens zónder die rozijnen, zie maar, er zijn genoeg andere dingen om je druk over te maken, doe gewoon wat je op dat moment het lekkerst lijkt en wees blij dat je kiezen mag.

Het tweede punt, de dikte van de vulling vraagt niet zozeer een therapeutische dan wel een praktische benadering. Wat is nu precies het probleem. Een wat stevigere vulling leidt, zoals menig ervaringskundige zal bevestigen, minder gemakkelijk tot ongelukjes en knoeipartijen waarbij de vulling een eigen koers volgt en kinnen, handen en kleding besmeurt, dan een wat dunnere vulling, maar...... leg je Canadezen de vraag voor wat ze prefereren dan verkiest de meerderheid, namelijk 60 procent "a runny centre", dat was tenminst zo in 2020, zoals uit een toen gehouden enquete bleek.

Omdat ik niemand op wil zadelen met een ongewilde knoeipartij, licht ik hier een tipje van de sluier die de butter tart "One of Canada's best-kept culinary secrets" bedekt en vertel ik hier, maar vertel het niet verder, hoe je een stevigere, minder knoeizame, zo mogelijk zelfs nog lekkerder vulling kunt bewerkstelligen. Handel als volgt:

1. voeg een extra ei toe
2. verhoog het gehalte bruine suiker naar 3/4 kop en ....
3. verminder de maissiroop of honing met 1/4 kop.

Wie dan nog knoeit, is gewoon een knoeier.

naar boven