Meng het warme water, de gist en een beetje suiker in een grote kom en laat de gist tot onwikkeling komen (5 minuten).
Voeg de melk, de suiker, het zout, het vanille extract, de eieren en de olie toe en roer tot de suiker is opgelost.
Voeg de helft van de volkoren tarwebloem toe en roer tot de ingrediënten een samenhangende massa vormen.

Voeg op een met bloem bestrooide werkplek nog zoveel bloem aan de massa toe dat die niet langer plakkerig is. Kneed de massa vervolgens tot een egaal, soepel deeg en maak er een bol van.

leg het deeg in een met olie ingevette kom, dek die af met plastic folie of een leukendoek en laat het deeg op een warme plaats rijzen tot het volume verdubbeld is. 

Druk overbodige lucht uit het deeg door het kort te kneden en maak het weer bolvormig. "Pluk" een stuk deeg van de bol ter grootte van een ei en rol het uit in een ovaal van 6 mm dik. Bedek het met een doek en vorm ovalen van de rest van het deeg.

Verhit de olie in een friteuse of diepe pan tot 185 C.

Meng de suiker en het kaneelpoeder en spreid het mengsel uit op een laag bord. Zet het terzijde.

Frituur de "beaver tails" met een paar tegelijk in 1 à 2 minuten per kant goudbruin. Dep ze vervolgens met keukenpapier om overtollige olie weg te nemen en druk de nog warme "pastries" met beide kanten in het suikermengsel. Schud ze even om overtollige suiker te wijderen.

Als het suiker-kaneelmengsel niet of niet goed blijft plakken, moet je volgens een oud-medewerker van een restaurant in Ottawa de gefrituurde beverstaarten" eerst met boter bestrijken: "Don't miss this important step".
Dus olie eraf, boter erop......

We zouden ook zeker, zo vertelt ons één van de geraadpleegde recepten een "beaver tai"l moeten proeven met een topping van wat citroensap , respectievelijk knoflookboter en pittige kaas of maple spread met een "drizzle" van warme, vloeibare chocolade..........  Van mij hoeft helemaal niets, Ik geef het maar door ter informatie.